Προφορική Ιστορία και νέες τεχνολογίες. Κριτική Προσέγγιση και εκπαιδευτική αξιοποίηση

Αντικειμενικοί Στόχοι - Επιδιωκόμενα Μαθησιακά Αποτελέσματα:
Με την επιτυχή ολοκλήρωση του μαθήματος οι μεταπτυχιακοί φοιτητές/τριες θα είναι σε θέση: -Να κατανοούν τη σημασία των προφορικών μαρτυριών στην ιστορική έρευνα. -Να γνωρίζουν και να μπορούν να αξιοποιούν τη βασική μεθοδολογία της προφορικής ιστορίας και τα σύγχρονα ψηφιακά εργαλεία. -Να γνωρίζουν τους βασικούς τρόπους τεκμηρίωσης των προφορικών μαρτυριών. -Να μπορούν να αξιοποιήσουν την προφορική ιστορία στη διδασκαλία του μαθήματος της ιστορίας και ευρύτερα στην εκπαίδευση (Σχολείο και Μουσείο).

Περιεχόμενο (Syllabus):
Το μάθημα εστιάζει στην Προφορική Ιστορία, ως ξεχωριστή ερευνητική μέθοδο με την παράλληλη αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών. Παρουσιάζονται οι λόγοι εμφάνισης αυτού του ερευνητικού πεδίου, η βασική θεωρία και μεθοδολογία της Προφορικής Ιστορίας. Επιπλέον, εξετάζονται οι κανόνες δεοντολογίας που οφείλουν να ακολουθούν οι ερευνητές, τα σύγχρονα ψηφιακά μέσα που βοηθούν στη συλλογή και επεξεργασία των συνεντεύξεων, καθώς και οι τρόποι τεκμηρίωσης των προφορικών μαρτυριών. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στην εκπαιδευτική αξιοποίηση της Προφορικής Ιστορίας στο Σχολείο ή το Μουσείο. Στην κατεύθυνση αυτή αναλύονται τα οφέλη και οι κίνδυνοι σχετικά με τη χρήση των προφορικών μαρτυριών στην Εκπαίδευση και παρουσιάζονται σύγχρονα παραδείγματα, τα οποία αξιοποιούν τις νέες τεχνολογίες.

Συνιστώμενη βιβλιογραφία προς μελέτη:

Βαν Μπούσχοτεν, Ρ. – Βερβενιώτη, Τ. – Λαμπροπούλου, Δ. – Μούλιου, Μ. και Χαντζαρούλα, Π. (επιμ.) (2016), Η μνήμη αφηγείται την πόλη. Προφορική́Ιστορία και μνήμη του αστικού́χώρου, Πλέθρον, Αθήνα.

Βαν Μπούσχοτεν, Ρ. – Δαλκαβούκης, Β. – Καλλιμοπούλου, Ε. (επιμ.) (2021), Προφορική Ιστορία και  αντι-αρχεία: Φωνές, εικόνες και τόποι, Ένωση Προφορικής Ιστορίας, Βόλος.

Γκαζή, Α. – Νάκου, Ειρ. (επιμ.) (2015), Η Προφορική Ιστορία στα μουσεία και στην Εκπαίδευση, Νήσος, Αθήνα.

Μπουτζουβή, Α. – Θανοπούλου, Μ. (2002), «Η Προφορική ιστορία στην Ελλάδα. Οι εμπειρίες μιας δύσκολης πορείας», Επιθεώρηση Κοινωνικών Ερευνών, τχ. 107, σσ. 3-21.

Ρεπούση, M. – Ανδρεάδου, X. (επιμ.) (2010), Προφορικές ιστορίες· ένας οδηγός για την Εκπαίδευση και την Κοινότητα, Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Χανίων-Διεύθυνση Πολιτισμού και Παιδείας & Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (Α.Π.Θ.), Χανιά.

Σακκά, Β. (2008), «Προφορική Ιστορία και Σχολείο: η Ιστορία ως βιωμένη εμπειρία και η διδακτική της αξιοποίηση», Ανακοίνωση στο συνέδριο ΣΕΦΚ-ΠΕΦ, Λεμεσός, 3-4 Οκτωβρίου.

Abrams, L. (2014), Θεωρία Προφορικής Ιστορίας, μτφρ. Λουκάς Ρινόπουλος, Πλέθρον, Αθήνα.

Boyd, D.A. – Larson, M.A. (eds) (2014), Oral History and Digital Humanities: Voice, Access, and  Engagement, Palgrave Macmillan, New York.

Portelli, A. (2020), Τι καθιστά την Προφορική Ιστορία διαφορετική; Ομιλία, ΓραφήκαιΑνάμνηση, μτφρ. ΒάσιαΛέκκα, Πλέθρον, Αθήνα.

Principles for Oral History and Best Practices for Oral History, Oral History Association (OHA), USA 2018

Thompson, P. (2008), Φωνές από το παρελθόν: Προφορική Ιστορία, (Μετάφραση Ρ.B. Μπουσχότεν – Ν. Ποταμιάνος, Επιμέλεια: Κ. Μπάδα – Ρ.B.Μπουσχότεν), Πλέθρον, Αθήνα.

- Συναφή επιστημονικά περιοδικά:

The Oral History Review

Διδακτικές και μαθησιακές μέθοδοι:
Διάλεξη και συζήτηση με τους φοιτητές

Χρηση Τεχνολογιών Πληροφορίας και Επικοινωνίας:
χρήση Τ.Π.Ε. στη Διδασκαλία και στην επικοινωνία με τους φοιτητές/τριες

Μέθοδοι αξιολόγησης/βαθμολόγησης:
Ερωτήσεις σύντομης απάντησης κατά τη διάρκεια του μαθήματος.