Η Ιστορία των ασθενειών και των ευγονικών ειδών

Αντικειμενικοί Στόχοι - Επιδιωκόμενα Μαθησιακά Αποτελέσματα:
Μετά την παρουσίαση οι φοιτητές/τριες να είναι σε θέση να:  ιστορικοποιούν το παρόν,  διακρίνουν και αποφεύγουν τον λεγόμενο «παροντισμό»,  αντιλαμβάνονται την σχετικότητα να το πεπερασμένο των ανθρώπινων δυνατοτήτων,  εκτιμήσουν την αναγκαιότητα και τη σπουδαιότητα της λεγόμενης Κοινωνικής Ιστορίας ή/και της Ιστορίας από τα κάτω.

Περιεχόμενο (Syllabus):
Η ενότητα υπό τον τίτλο «Η ιστορία των ασθενειών και των ευγονικών ιδεών» ανατρέχει στην εμπειρία της πανδημίας και έχει σκοπό να ιστορικοποιήσει το παρόν, το οποίο στο πλαίσιο του κυρίαρχου καθεστώτος ιστορικότητας που ονομάζουμε παροντισμό φαντάζει «ανέφελο» και «αιώνιο» παρουσιάζοντας τον άνθρωπο της μετανεωτερικότητας ως σχεδόν άτρωτο και την επιστήμη ως παντοδύναμη. Μέσω της αναγωγής στην ιστορία των λοιμωδών ασθενειών, της ψυχασθένειας και της αναπηρίας, θεωρημένων κυρίως υπό το πρίσμα των ευγονικών ιδεών του 19ου αιώνα και της ιδεολογίας του κοινωνικού δαρβινισμού, προκύπτει ένα απείκασμα πολυδιάστατης ιστορικής επισκόπησης όπου η κοινωνική ιστορία και η ιστορία από τα κάτω συνυφαίνονται με την ιστορία των βιο-ιατρικών επιστημών και τη διανοητική ιστορία. Τέλος, διερευνώνται η σκοπιμότητα και οι όροι μιας ενδεχόμενης εισαγωγής τέτοιων θεματικών στην υποχρεωτική ιστορική εκπαίδευση.

Συνιστώμενη βιβλιογραφία προς μελέτη:

Πέπη Ρηγοπούλου, Το σώμα. Ικεσία και απειλή, Πλέθρον, Αθήνα 2008 (3η ).

Γιώργος Αλεξιάς, Μανόλης Τζανάκης, Αίγλη Χατζούλη (επιστημονική επιμέλεια), Σώμα υπό επιτήρηση.

Ηθικές και πολιτικές συνδηλώσεις της ιατρικής τεχνολογίας και της κοινωνικής φροντίδας, Πεδίο, Αθήνα 2014

Γιώργος Κόκκινος, Η ευγονική δυστοπία. Διαδρομές ιδεών, επίμετρο Ράνια Γεωργοπούλου, Θίνες 2018 (2η).

FrankM. Snowden, Επιδημίες και κοινωνία: Από τον μαύρο θάνατο μέχρι σήμερα, Πατάκη, Αθήνα 2021.

Γιώργος Κόκκινος, «Άξια» και «ανάξια» ζωή. Ευγονική, εκφυλισμός, βιοπολιτική: o γιατρός στο ρόλο του κοινωνικού θεραπευτή και του εθνικού αναμορφωτή, Ταξιδευτής, Αθήνα 2021.

Δήμητρα Τζανάκη (επιμέλεια), Υγεία, καύλα και επανάσταση, Ασίνη, Αθήνα 2022 (2η ).

Γιώργος Κόκκινος, «Οι μεγάλοι αόρατοι: πόνος, αρρώστια, πανδημία, ευαλωτότητα, στην ιστοριογραφία και στην ιστορική εκπαίδευση», στο: Παναγιώτης Κιμουρτζής, Γιώργος Κόκκινος, Σοφία Ηλιάδου – Τάχου,

Γιάννης Μπέτσας (επιστημονική επιμέλεια), Η Εκπαίδευση του Νέου Ελληνισμού (18 ος -20ός αι.) και η

Ιστορική Εκπαίδευση. Κείμενα αφιερωμένα στον Δαυίδ Αντωνίου, Eλληνική Εταιρεία Ιστορικών της Εκπαίδευσης και Εκδόσεις Γρηγόρη, Αθήνα 2022, 337-374.

Διδακτικές και μαθησιακές μέθοδοι:
Διάλεξη και συζήτηση με τους φοιτητές

Χρηση Τεχνολογιών Πληροφορίας και Επικοινωνίας:
Χρήση Τ.Π.Ε. στη διδασκαλία και στην επικοινωνία με τους μεταπτυχιακούς φοιτητές

Μέθοδοι αξιολόγησης/βαθμολόγησης:
Γραπτή εργασία με προθεσμία παράδοσης ή/και προφορική αξιολόγηση κατά τη διάρκεια της διδασκαλίας