Απόφαση του Τμήματος Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου για το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας για την Ανώτατη Εκπαίδευση

Η Συνέλευση του Τμήματος Ιστορίας του Ιονίου εκφράζει τη σαφή και κατηγορηματική αντίθεσή της στη φιλοσοφία και στις βασικές  διατάξεις του νομοσχεδίου για την Ανώτατη εκπαίδευση, κρίνοντας ότι αντιβαίνουν στις θεσμικά κατοχυρωμένες αρχές του αυτοδιοίκητου, της ακαδημαϊκής ελευθερίας και της δημοκρατικής οργάνωσης της ακαδημαϊκής ζωής.

Ειδικότερα το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο, πέραν της ανυπαρξίας ενημέρωσης  και διαλόγου με την ακαδημαϊκή κοινότητα , εμπεριέχει διατάξεις όπως:

• η αναγόρευση του Συμβουλίου Διοίκησης σε υπερ-όργανο, χωρίς δημοκρατική νομιμοποίηση, το οποίο υποκαθιστά και υποβαθμίζει το ρόλο της Συγκλήτου, διορίζει και παύει τις πρυτανικές και κοσμητορικές αρχές του Ιδρύματος, και πραγματοποιεί, χωρίς να διαθέτει τα ακαδημαϊκά εχέγγυα, έλεγχο νομιμότητας των εκλογών των διδασκόντων. Οι αρμοδιότητες αυτές σε συνδυασμό με πλήθος άλλων διοικητικών και οικονομικών αρμοδιοτήτων, καθιστούν  το ολιγομελές αυτό όργανο ανεξέλεγκτο μηχανισμό  εξουσίας και παράγοντα διαπλοκής τόσο εντός αλλά κυρίως εκτός του Ιδρύματος σε αγαστή συνεργασία με ποικίλα οικονομικά και άλλα συμφέροντα.
• η δημιουργία πολλών νέων δομών χωρίς διοικητική  και οικονομική ενίσχυση των ιδρυμάτων και οι συνεχείς επικαλύψεις αρμοδιοτήτων μεταξύ εκλεγμένων οργάνων του Τμήματος και διορισμένης Κοσμητείας. Με τον τρόπο αυτό διαμορφώνεται ένα αφόρητα γραφειοκρατικό και ασφυκτικά ελεγκτικό μοντέλο,  το οποίο λειτουργεί ως μηχανισμός περιορισμού  της ακαδημαϊκής ελευθερίας εις βάρος της διδασκαλίας και της έρευνας.
• η πρόβλεψη ότι η  ίδρυση, συγχώνευση και κατάργηση ακαδημαϊκής μονάδας πραγματοποιείται με προεδρικό διάταγμα και με επισφαλή κριτήρια τα οποία κυρίως αξιοποιούν τη λογική της ΕΒΕ,  χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της Συγκλήτου, αποτελεί συνειδητή πολιτική επιλογή, η οποία  καταργεί το αυτοδιοίκητο των πανεπιστημίων και στοχεύει στην άμεση συρρίκνωση του ακαδημαϊκού χάρτη της χώρας και δη των περιφερειακών πανεπιστημίων.
• οι λεπτομερειακά στοχευμένες ρυθμίσεις για την επιλογή και εξέλιξη των διδασκόντων (συγκρότηση εκλεκτορικών, κατάργηση της μονιμότητας στη βαθμίδα του επίκουρου καθηγητή και στέρηση της δυνατότητας χορήγησης επιστημονικής άδειας, συνεχής τοποθέτηση φίλτρων ελέγχου στις διαδικασίες κτλ.) δεν αποσκοπεί, όπως υποκριτικά διακηρύσσεται, στη διαφάνεια και στην αξιοκρατία, αλλά στη διαμόρφωση ενός πολυδαίδαλου μηχανισμού καθυστερήσεων, ο οποίος θα λειτουργήσει υπονομευτικά και παρεμποδιστικά στην εξέλιξη των διδασκόντων και στη στελέχωση των ιδρυμάτων.
• οι προτεινόμενες ποικίλες μορφές μεταπτυχιακών προγραμμάτων και η επιδίωξη με κάθε τρόπο "συνεργασίας" με ιδιωτικούς φορείς δημιουργεί εύλογη ανησυχία για την πορεία των μεταπτυχιακών σπουδών ιδιαίτερα στις ανθρωπιστικές και κοινωνικές επιστήμες. Χαρακτηριστικά απόδειξη αυτής της λογικής του νομοσχεδίου αποτελεί η πρόσφατη επιστολή της υπουργού Παιδείας προς τους διδάσκοντες, η οποία δίκαια μπορεί να χαρακτηριστεί μνημείο υποκρισίας αλλά και απόπειρας εξασφάλισης της συναίνεσης με αντίτιμο την παροχή οικονομικών ανταλλαγμάτων από προγράμματα και συναλλαγές με τον χώρο της αγοράς.

Με βάση τις παραπάνω θέσεις η Συνέλευση του Τμήματος Ιστορίας θεωρεί ότι το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο θα αποτελέσει παράγοντα σοβαρής υποβάθμισης  της  λειτουργίας και προόδου του ελληνικού πανεπιστημίου και ζητά από την ακαδημαϊκή κοινότητα και τις πρυτανικές αρχές να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να απαιτήσουν την απόσυρση του νομοσχεδίου και την έναρξη ενός σοβαρού και συγκροτημένου διαλόγου για το παρόν και το μέλλον της Ανώτατης εκπαίδευσης.