ΠΙΖΑΝΙΑΣ Π.

Έκανε προπτυχιακές και μεταπτυχιακές σπουδές ιστορίας στην Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales.   Σήμερα είναι καθηγητής Νεότερης Ελληνικής Ιστορίας στο Τμήμα Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου.  Από το 1998 διευθύνει το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα «Ιστορία και τεκμηρίωση στα σύγχρονα ζητήματα». Έχει διατελέσει επισκέπτης καθηγητής στην Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales και στο Πανεπιστήμιο Montpellier-Paul Valery. Διευθυντής της Έδρας Unesco του Ιονίου Πανεπιστημίου. Είναι μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής του περιοδικού κοινωνικών επιστημών Ειρμός. Έχει δημοσιεύσει ποικίλα άρθρα στο περιοδικό Ο Πολίτης και σε εφημερίδες. Τα  επιστημονικά του άρθρα έχουν δημοσιευτεί στα περιοδικά Τα ΙστορικάΕλληνική Επιθεώρηση Πολιτικής Επιστήμης, Ειρμός  και στα Annales ESC. Κυριότερα βιβλία του είναι: α) Μισθοί και εισοδήματα στην Ελλάδα 1841 – 1923, Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, β) Οικονομική ιστορία της ελληνικής σταφίδας 1851 – 1912, Ίδρυμα Έρευνας και Παιδείας Εμπορικής Τράπεζας, γ) Κίνηση των τιμών στην Ελλάδα 19ος – 20ος αι, Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, δ) Οι φτωχοί των πόλεων. Η τεχνογνωσία της επιβίωσης στην Ελλάδα το μεσοπόλεμο, Εκδόσεις Θεμέλιο, ε) Χρόνοι των ανθρώπων. Θεωρήσεις για την ιστορία, Εκδόσεις Αλεξάνδρεια.

 

ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ

§          ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΞΗ 

Αντί της εξομοίωσης των ποικίλων στρωμάτων φτωχών χειρωνακτών με την κλασική εργατική τάξη (και όλες τις εξιδανικευτικές προεκτάσεις που απορρέουν) , η μελέτη Οι φτωχοί των πόλεων προτείνει την ανάλυση των τρόπων ικανοποίησης μιας θεμελιακής τους ανάγκης: της  εξασφάλισης του βίου μέσω της εργασίας. Οι κοινωνικές πρακτικές αυτών των στρωμάτων απέναντι στην εργασία δηλώνουν αρχικά μία αυθόρμητη φυγή - στατιστικά προσδιορισμένη - από τις εξαρτημένες σχέσεις της βιομηχανίας. Το ιδανικό τους πρότυπο ωθεί σε συγκεκριμένους τρόπους εξασφάλισης του βίου και πραγματοποιείται με μια τεχνογνωσία που έχει συγκροτηθεί ιστορικά στις χωρικές κοινότητες της προέλευσής τους. Το ιδανικό πρότυπο και η τεχνογνωσία τους συντίθενται από παραδοσιακές μορφές κοινωνικής οργάνωσης της εργασίας, ανάλογες αξίες και πρακτικές. Όλα αυτά ενεργοποιούνται σιωπηρά με την εγκατάστασή τους στις πόλεις και αναλύονται εδώ με αυτοβιογραφικές μαρτυρίες.