Διδάκτορας του Πανεπιστήμιου Paris VIII Γαλλίας στην Κοινωνική Ιστορία (1988). Έκανε το Μεταπτυχιακό του  στο Paris X Nanterre στη Γαλλία με αντικείμενο την Πολιτική Κοινωνιολογία (1984). Σπούδασε Δημόσιο Δίκαιο και Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (1980). Είναι επιστημονικός συνεργάτης στο Τμήμα Στελεχών Συνεταιριστικών Οργανώσεων και Εκμεταλλεύσεων στο ΤΕΙ Μεσολογγίου. Τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στην προσπάθεια οικοδόμησης μιας θεωρίας που να αναπαριστά τις σχέσεις των τάξεων των φύλων και των  γενεών, δηλαδή μιας θεωρίας που να αναπαριστά το συνολικό ανθρωπο-κοινωνικό σχηματισμό.Το έργο του αποτελείται από μονογραφίες και άρθρα. Μεταξύ των πρόσφατων έργων του περιλαμβάνονται: Ο συνεταιριστικός τρόπος παραγωγής και η μετάβαση στο σοσιαλισμό, Οδυσσέας, 1997, Το αντικείμενο της Κοινωνιολογίας: ο ανθρωπο-κοινωνικός σχηματισμός, Οδυσσέας, 2001, «Η κοινωνική οικονομία», Πρακτικά Συνεδρίου, Ι. Κούγιας (Επιμ.), Παγκοσμιοποίηση και Κοινωνική Οικονομία, 2001, σ. 69-79, «Οι συνεταιρισμοί ως τρόπος ανάπτυξης των περιφερειακών περιοχών», 1οΔιεθνές Συνέδριο, Οι προοπτικές ανάπτυξης των λιγότερο αναπτυγμένων περιοχών της Ευρώπης, Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Ηπείρου, Πρέβεζα, 2001, σ. 344-371.

ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ

§          ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ  Ι

Το σεμινάριο αυτό θα έχει ως γνωστικό αντικείμενο τις πληθυσμιακές διαστάσεις των Αμπελακιών και των Συντροφιών των 24 νηματοβαφείων των Αμπελακιών κατά την περίοδο 1870-1821. Οι πληθυσμιακές διαστάσεις εντοπίζονται, πρώτον, στη μετανάστευση πληθυσμών από την πεδιάδα της Θεσσαλίας και στην εγκατάστασή τους στην ορεινή περιοχή των Τεμπών και τη συγκρότηση κατ’ αυτόν τον τρόπο της κοινωνίας των Αμπελακιών, δεύτερον, στη μετακίνηση Αμπελακιωτών, με καραβάνια, για την εξαγωγή των βαμμένων νημάτων προς τα ευρωπαϊκά κέντρα, και τρίτον, στη μετακίνηση τεχνιτών προς πόλεις της κεντρικής Ευρώπης για τη μεταφορά της τεχνογνωσίας της ερυθροβαφής  βαμβακερών νημάτων.

§          ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΙΙ.

Το εαρινό σεμινάριο θα έχει ως πυρήνα τον τρόπο που συγκροτήθηκαν, κατά το δέκατο ένατο αιώνα και το πρώτο ήμισυ του 20ου, οι πληθυσμοί των ελεύθερων αγροτών, (από γεννήσεις, μεταναστεύσεις, προσφυγοποιήσεις), που άρχισαν να οικοδομούν τις συνεταιριστικές μορφές συνεργασίας.

Η συνοχή μεταξύ των δύο σεμιναρίων θα αποκαθίσταται μέσα από την προσπάθειά μας να εντοπίσουμε τον τρόπο και την ιστορική στιγμή δημιουργίας εκείνων των πληθυσμών που επέτρεψαν την ανάδυση και διαμόρφωση του συνεταιριστικού φαινομένου.

Ενδεικτική βιβλιογραφία

·          Βακαλόπουλος Ε. Α., (1973), Ιστορία του νέου Ελληνισμού, Τουρκοκρατία 1669-1812, Η οικονομική άνοδος και ο φωτισμός του γένους, Θεσσαλονίκη.

·          Βακαλόπουλος Ε. Α., (2001), Πρόσφυγες και προσφυγικό ζήτημα κατά την επανάσταση του 1821, Ηρόδοτος.

·          Κατσιαρδή-Hering Ο.,(2003), Τεχνίτες και τεχνικές βαφής νημάτων. Από τη Θεσσαλία στην κεντρική Ευρώπη. (18ος-αρχές 19ου αι.), Ηρόδοτος.

·          Κορδάτος Γ., (1973), Τα Αμπελάκια κι’ ο μύθος για το συνεταιρισμό τους, Μπουκουμάνη.

·          Μελέτη Κ., Τσουραμάνης Χρ., (2004), Συνεταιριστική οικονομία και νομοθεσία, Παπαζήσης.

·          Νικολόπουλος Η.,(1988), Δομές και θεσμοί στην Τουρκοκρατία. Τα Αμπελάκια και ο κοινωνικοοικονομικός μετασχηματισμός του ελλαδικού χώρου, Κάλβος.

·          Σακελλαρόπουλος Δ. Θ., (1991), Θεσμικός Μετασχηματισμός και Οικονομική Ανάπτυξη, Κράτος και Οικονομία στην Ελλάδα 1830-1922, Εξάντας.

·          Χαραλάμπους Κ., (1993), Ελληνικό συνεταιριστικό κίνημα, Γόρδιος.

·          Χαραλάμπους Κ., (1997), Ο συνεταιριστικός τρόπος παραγωγής και η μετάβαση στο σοσιαλισμό, Οδυσσέας.